آيلي : (تركي) مهتاب.

آيلين : (تركي) هاله، اطراف ماه، هاله‌ي ماه.

آينا: 1- (تركمني) به معني آیينه؛ 2- (تركي) آیينه، آبگينه، شيشه، شفاف، صورت سفيد و زيبا؛ 3- (به مجاز) زيبارو.

آيناز : (تركي ـ فارسي) (آي = ماه + ناز)، 1- ماه قشنگ و زيبا؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

آي‌نور (آينور): (تركي ـ عربي) 1- روشنايي و فروغ ماه، نور ماه، نوراني مثل ماه؛ 2- (به مجاز) مهتاب؛ زيبارو.

آينه: (= آیينه و آئینه)، ) آیینه (آئينه).

آيه : (عربي) 1- نشانه، نشان‌، معجزه، دليل، حجت، برهان؛ 2- اعجوبه، عجيبه. + ن.ک. آيت.

آيينه(آئینه) : (= آيينه و آينه) 1- سطح صاف و صيقل يافته شيشه‌اي يا فلزي كه تصوير را منعكس مي‌كند؛ 2- (به مجاز) (در تصوف) دل عارف كه حقايق در آن منعكس مي‌شود؛ 3-(در قديم) (در موسيقي ايراني) نوعي طبل يا زنگ كه از پشت فيل معمولاً در جنگ به صدا در مي‌آورده‌اند.

آتنا : 1- (عربي) از واژه‌هاي قرآني در سوره بقره، آل‌عمران و كهف به معناي عطا كن به ما، ببخش به ما؛ 2- (اَعلام) (در يونان باستان) آتنا رب النوع يوناني مظهر انديشه، هنرها، دانش‌ها و صنعت، دختر زئوس و الهه‌اي است كه اسم خود را به شهر «آتن» داده.

آذرنوش : (اَعلام) 1) (در شاهنـامه) «نوش‌آذر» آمده و آن نام آتشكده‌اي است در بلخ كه زرتشت در آنجا به دست يك توراني كشته شد؛ 2) نام آتشكده‌ي دوم از جمله‌ي هفت آتشكده‌ي فارسيان.